ژوهشگران بر اين عقيده‌اند كه آغاز شيطان‌پرستي به قرن يكم ميلادي باز مي‌گردد. در اين زمان «گنوسي‌ها»،1 شيطان را در قدرت و عظمت، همتاي خداوند مي‌دانستند.
انديشة شيطان‌پرستي و تقديس شيطان، در شماري از اديان كهن آمده است و برخي از اديان، خدايان متعدّدي داشتند كه آن خدايان نمايندة‌شر بودند. به‌عنوان مثال در تمدّن كهن مصر، الهة «سيت» يا «شيث» به كلمة satan؛ يعني شيطان به عنوان نمايندة نيروي شر، نزديك است و مصري‌ها براي در امان ماندن از شرّ او، قرباني‌هاي زيادي تقديم آن مي‌كردند.

شيطان‌پرستي، يكي از مظاهر انحطاط اجتماعي، اخلاقي و ديني به شمار مي‌آيد و اين پديده نشانة دوري انسان از فطرتي است كه خداوند مردم را با آن آفريده و سرشته است؛ زيرا گروه‌هاي شيطان‌پرست از عبادت خداوند روي برتافته و شروع به پرستش شيطان و تقديس آن مي‌نمايند. ما در اين پژوهش كه در مورد شيطان‌پرستي است، مي‌خواهيم به اين نكته اشاره كنيم كه هدف ما، آشنايي با برخي از گروه‌هاي جوانان است كه كم‌كم شروع به پيدايش در جوامع اسلامي ما نموده و شيطان‌پرست خوانده مي‌شوند و تحت‌تأثير افكار و ادياني قرار گرفته‌اند كه در غرب گس?رش و رواج يافته است.

پژوهشگران بر اين عقيده‌اند كه آغاز شيطان‌پرستي به قرن يكم ميلادي باز مي‌گردد. در اين زمان «گنوسي‌ها»،1 شيطان را در قدرت و عظمت، همتاي خداوند مي‌دانستند.

انديشة شيطان‌پرستي و تقديس شيطان، در شماري از اديان كهن آمده است و برخي از اديان، خدايان متعدّدي داشتند كه آن خدايان نمايندة‌شر بودند. به‌عنوان مثال در تمدّن كهن مصر، الهة «سيت» يا «شيث» به كلمة satan؛ يعني شيطان به عنوان نمايندة نيروي شر، نزديك است و مصري‌ها براي در امان ماندن از شرّ او، قرباني‌هاي زيادي تقديم آن مي‌كردند. در تمدّن هندي نيز شيطان، نقش زيادي در زندگي ديني مردم داشته است، آنها شيطان را «راكشا» مي‌ناميدند. يوناني‌ها نيز شيطان را « دي ات بولس» (D it - Boles)؛ يعني معترض، مي‌خواندند. در كشورهاي آسياي دور، شياطين شب را مي‌پرستيدند و كم كم تاريكي، نماد شر شد و نور، نماد نيكي و خير. در «بابل» و آشور، اسطوره‌ها در مورد درگيري خدايان خير و شر سخن مي‌گويند و در تمدّن آفريقا، هنوز هم جادوي «وودو» كه تنها جادوي رسمي در جهان است، نوعي تقديس شيطان و راه به دست آوردن قدرت‌هاي خارق‌العادّه از طريق آن براي تسلّط بر برخي مردم به شمار مي‌آيد.2

1. آنها اعتقاد دارند كه ـ نعوذبالله ـ خداوند هنگامي كه شيطان از سجده كردن به آدم سرباز زد و او را از بهشت راند، به او ظلم كرده است و به همين دليل شيطان‌پرستان، شيطان را شايستة تقدير مي‌دانند و او را نماد قدرت و اصرار به شمار مي‌آورند. آنها همچنين شيطان را قدرت بزرگ مي‌دانند، قدرتي كه در بشري را در زندگي به حركت درمي‌آورد.

2. آزاد گذاشتن عنان نفس براي انجام اعمال جنسي و شهوت‌پرستي و مصرف موادّ مخدّر و مشروبات الكلي. در توصيه‌هاي اين گروه آمده است كه عنان نفس خود را آزاد بگذار و در لذّت غوطه‌ور شو و از شيطان پيروي كن، زيرا او دستورهاي سخت به  تو نمي‌دهد و فقط خواسته‌هاي تو را برآورده مي‌سازد و تو را زنده و پويا مي‌سازد. تراولي، به پيروان خود مي‌گفت: هر چقدر مي‌خواهي رابطة جنسي برقرار كن، هرطور مي‌خواهي و با هركس كه تمايل داري. ديگران بايد تسليم تو شوند.

3. آنها معمولاً لباس‌هاي سياه مي‌پوشند و موهاي خود را بلند نگه مي‌دارند و تصوير صليب شكسته يا ستارة شش ضلعي را بر سينه و دست خود خال‌كوبي مي‌كنند. آنها از گردنبند سياه كه نقش ستارة پنج ضلعي را دارد و در وسط آن سه شيطان با دو شاخ پيچيده به سمت پشت وجود دارد، استفاده مي‌كنند.

4. آنها ترجيح مي‌دهند كه مراسم خود را در اماكن متروكه يا دور از مردم عادي انجام دهند و عموماً بر ديوارهاي محلّ برگزاري مراسم خود، اشكالي ترسناك مانند تصوير مار و جمجمه يا اشكال عجيب و غريب تركيب حيوانات مختلف ترسيم مي‌كنند.

5. آنها در جلسات و مراسم خود، موسيقي پر سر و صداي راك (Hard Rock) پخش كرده و مطالبي به شكل ترانه‌ها كه از مرگ و خودكشي ستايش مي‌كند، مي‌خوانند. آنها در مراسم‌هاي خود در استفاده از مشروبات الكلي و موادّ مخدّر زياده‌روي مي‌كنند و در اين حالات، گاهي به چشيدن خون مي‌پردازند. آنها معمولاً براي اين كار يك گربه يا سگ يا خروس را مي‌كشند و عموماً آنها حيوانات سياه را انتخاب مي‌كنند و در حالي كه آن حيوان زنده است، آن را تكّه پاره مي‌كنند و خون آن را به بدن خود مي‌مالند.

6. برخي از آنها دست به خودكشي مي‌زنند؛ زيرا از نظر آنان، آزادي و خودكشي حقّ آنان است و مي‌گويند: انسان آزاد است كه هرچه مي‌خواهد، بخورد و هرچه مي‌خواهد، بپوشد و هروقت كه دلش مي‌خواهد،‌بميرد. خودكشي از نظر آنان انتقال به جهان خوشبختي و رقص است و بسيار شبيه به يكي از ايستگاه‌هايي است كه انسان آن را مي‌پيمايد.27

7. نبش قبر و بيرون آوردن اجساد مردگان. آنها در اين حال بالاي جسدي كه آن را در آورده‌اند، به رقص و پايكوبي مي‌پردازند. آنها در مورد اين كار مي‌گويند: آنها اين كار را انجام مي‌دهند تا سنگدل و قسي القلب شوند و عدم را با جان و دل احساس كنند و آن را تمريني براي قتل مي‌دانند،‌بدون آنكه هيچ احساس گناهي كنند و خم به ابرو بياورند.

8. آنها اخلاق را ضعف و ماية حمايت از ضعيفان مي‌دانند، آنها مي‌خواهند كه اساس روابط مردم با هم سودجويي و لذّت‌طلبي باشد و اخلاقيات را مانع بزرگي در اين راه مي‌دانند و آن را عامل حركت و پيشرفت به شمار نمي‌آورند.

اين نُه وصيت از جمله اصول و پايه‌هاي اين فرقة منحرف است:

1. عنان نفست را آزاد بگذار و در لذّت‌ها غوطه‌ور شو؛

2. از شيطان پيروي كن، زيرا او تنها دستورهايي به تو مي‌دهد كه با طينت تو سازگار است و هستي تو را سرشار از زندگي و پويايي مي‌كند؛

3. شيطان، نماد حكمت آلوده و نماد زندگي اصيل است، بنابراين خودت را با افكار دروغين و سراب‌ها فريب نده؛

4. افكار شيطان محسوس، ملموس و قابل ديدن است و طعم دارد و عمل به آن باعث شفاي تمام بيماري‌هاي جسمي و رواني است؛

5. نبايد عاشق شد؛ زيرا عشق،‌ضعف و خواري و پستي است؛

6. شيطان، نماد دلسوزي و شفقت براي كساني است كه شايستگي آن را دارند و به جاي تباه كردن خود و عاشق ديگران شدن، بايد عاشق شيطان شد؛

7. حقّت را از ديگران بگير،‌هر كس به تو يك سيلي زد، با تمام قدرت با مشت بر همه جاي بدن او بكوب و به او ضربه بزن؛

8. همسايه‌ات را دوست نداشته باش و با او همانند اشخاص غريبه و عادي ديگر رفتار كن؛

9. ازدواج نكن، بچّه‌دار نشو، از اينكه ابزار و وسيلة بيولوژيك براي ادامة نسل و زندگي انسان‌ها باشي، حذر كن، فقط براي خودت باش.28

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: